ممجمومه ویک پارک سام آماده پذیرایی از همه اسکی بازان و دوستاران این ورزش می باشد. این مجموعه یکی از قطب های ویک برد ایران است.
چشمه گردو نام چشمه زلال با آب فراوان است که در فاصله پنج کیلومتری نوشهر مازندران در محلی به نام روستای سنگ تجن (قدیمی‌ترین نام شهرستان نوشهر) واقع شده است. چشمه گردو پرآب‌ترین چشمه در منطقه‌ی غربی استان است و به علت مناظر زیبای اطراف آن هر سال پذیرای مسافران فراوانی از اقصی نقاط کشور به این منطقه است که این چشمه آب شرب شهرستان‌های نوشهر، چالوس و روستاهای اطراف را تامین می‌کند. علت نامگذاری این چشمه با عنوان گردو، وجود باغهای فراوان گردو در گذشته‌ها در این منطقه بوده است که به دلیل افزایش جمعیت و حضور شرکت آب و فاضلاب شهرستان نوشهر و چالوس در این منطقه به مرور این باغ‌ها از بین رفته اند و فقط نام آن بر روی این چشمه باقی مانده است کاهش یافته است
روستای حیرت حدود ۵۰ کیلو متری شهر بندری نوشهر واقع شده‌است. این روستا از شمال به روستاهای گندیسکلا و لشکنار، ازجنوب به روستای دشت نظیر، از مشرق به روستای عالیدره و از مغرب به روستای کینس مشرف است. روستای حیرت دارای پنج بخش می‌باشد که عبارتند از: گته محله، اکرشت، قسبونی سر، مسیح آباد و زاربن گته محله : جنوب غربی روستای حیرت را در بر می‌گیرد و بافت قدیمی روستا محسوب میشود در این بخش خانه‌های قدیمی بدون سکنه زیادی را می توان مشاهده کرد همچنین حمام قدیمی از جنس ساروج و گنبدی شکل که در حال از بین رفتن است در این منطقه قرار دارد. اکرشت : شمال غربی روستای حیرت را در بر می‌گیرد و تقریباً مسطح و دارای باغهای فراوانی می‌باشد. قسبونی سر :جنوب غربی روستای حیرت را در بر می‌گیرد و قبرستان قدیمی و مسجد که از قداست خاصی نزد اهالی منطقه کجور و روستای‌های اطراف برخوردار است در این بخش قرار دارند. مسیح آباد : شمال شرقی روستای حیرت را در برمی گیرد و ورودی روستای حیرت در این منطقه‌است و چشمه و باغهای بسیار زیبایی را در این بخش می توان مشاهده کرد. زاربن : شمال روستای حیرت را در برگرفته‌است و بافت تازه روستا محسوب میشود که در حال توسعه می‌باشد واکنون ساخت و ساز در این بخش رونق خاصی دارد.
پارک جنگلی و ساحلی سیسنگان نوشهر در سال ۱۳۴۴ خورشیدی توسط مهندس سعیدی آشتیانی طراحی و ایجاد شد. این پارک علاوه بر جاذبه‌های گردشگری و توریستی، سیاست حفظ و حراست از گونه‌های نادر و حفاظت‌شدهٔ گیاه شمشاد را به طور جدی دنبال می‌کند. این پارک که در ۲۷ کیلومتری جاده نوشهر به نور قرار دارد، از شمال به دریای خزر، از جنوب به سلسله جبال البرز، از غرب به روستای توسکاتک و از شرق به روستای صلاح الدین کلا محدود میشود. مساحت این پارک در حدود ۶۰۲ هکتار است و زیستگاه انواع گونه‌های درختی، درختچه‌ای خشبی و علفی و جانوری است به طور کلی محوطهٔ پارک از نظر توزیع گیاهی به سه بخش ساحلی، جنوبی و غربی تقسیم میشود در این بخش جامعه بلوط – ممرزستان و در حد انتهای غربی و قسمتی از جنوب بوستان، جامعه انجیلی – ممرزستان و جامعه بلوط – ممرزستان در مرز تیپ‌ها با شمشاد آمیخته‌است. در این بوستان پستاندارانی چون شوکا، مرال، خرس قهوه‌ای، پلنگ، روباه، گربه جنگلی، گراز و شغال زیست می‌کنند.
مازندران به دلیل شیب تند سلسله جبال البرز که سر چشمه رودهای فراوانی است، آبشارهای کوچک و بزرگ متعددی دارد که از نواحی مختلف آن سرازیر می‌شوند و عمدتا در نواحی مرکزی این سلسله جبال قرار دارند. به طور کلی آبشارهای مازندران به دلیل شرایط طبیعی هم در کوهستان وجود دارند و هم در بیشه‌ها و جنگلها و در برخی نواحی نیز ترکیبی از مجموعه کوهستانی را توام دارند. از آنجایی که این آبشارها در ارتفاعات و دامنه‌های بلند البرز قرار گرفته‌اند دارای اقلیمی مساعد و هوایی دلپذیر به ویژه در فصول بهار و تابستان هستند. اکثر آنها محوطه‌هایی برای اتراق و چادر زدن دارند. برخی از این آبشارها عبارتند از، آبشار ایج یا ده قلو، آلامل، اکاپل، هریجان، سواسره، شاهاندشت، زیار، یخی، تیمره، پرومه، آب پری، دریوک، شیخ علی خان، آبشار یخی، آبشار سوادکوه و غیره می‌باشد
در سال ۱۳۳۳ با تلاش دکتر حبیب الله ثابتی (۱۳۸۷-۱۲۹۳) حدود ۷ هکتار از زمین‌های ایستگاه کشاورزی نوشهر جهت کاشت گونه‌های درختی و درختچه‌ای در نظر گرفته شد و تعدادی گونه از خارج و داخل کشور جمع آوری و در ۷۳ قطعه مختلف کاشته شد. این باغ در ابتدا آربورتوم ( دار باغ / Arboretum ) و سپس باغ اکولوژی نامیده شد . این باغ مجموعه‌های ساده و زیبایی از جمله آلاچیق و آبنما را که نمایی از باغ های ایرانی است، در خود جای داده است. باغ گیاهشناسی نوشهر از نظر وسعت و قدمت دومین باغ گیاه شناسی کشور است. وجود مجموعه‌ای از گونه‌های منحصر به فرد در آربورتوم (مجموعه درخت و درختچه) باعث شهرت جهانی آن شده و هر ساله مورد بازدید بسیاری از محققین و دانشجویان رشته‌های مرتبط قرار می‌گیرد. هم اکنون ۴۵۰ گونه درختی و درختچه ای چوبی در ۷۳ قطعه باغ وجود دارد . در این باغ همانند سایر باغ های زینتی ، گیاهان معطر و پرچین سازی ، سوزنی برگان ، گیاهای پیازی ، گیاهان گرمسیری ، گیاهان دارویی ، توندرا ، باغ رده بندی ( سیستماتیک ) ، گلخانه گیاهان گرمسیری و هرباریوم در نظر گرفته شده است. برخی از گونه های شاخص باغ گیاه شناسی نوشهر عبارتند از : دارتالاب ، لاله دار (درخت لاله)، بلوط چوب پنبه ای و ژینکگو اولین بار در ایران در این باغ کاشته شد و تنها پایه بلوط چوب پنبه ای کشور نیز در باغ گیاه شناسی نوشهر قرار دارد. همچنین حضور تعدادی از گونه های غیربومی کمیاب مانند برگ خزان، توت آمریکایی، توت کاغذی، عنبرالسائل، تونگ، آروکاریای شیلی و انواعی از گونه های سوزنی برگ و کولتیوارها و فرم های زینتی آن و ... این مجموعه را به یک باغ گیاهشناسی بی نظیر در ایران و برخی کشورهای همسایه تبدیل نموده است .
کجور یکی از بخش‌های شهرستان نوشهر واقع در استان مازندران است. این بخش ییلاقی و کوهستانی دارای سه دهستان به نام های پنجک رستاق، زانوس رستاق و توابع کجور و به مرکزیت شهر پول می‌باشد. از نظر جغرافیایی این منطقه بین دو کوه دماوند و علم کوه واقع شده است. دهستان توابع کجور شامل روستاهای زیر می باشد. بین، برکن، کجور، فیروزکلا علیا، فیروزکلا سفلی، سریوده، انگاس، چمرکوه، کدیر، ترخانلش، کلیک، کهنه ده، انگیل، بیچلو، خاچک، لیکوش، هزارخال، شاه ناجر، صالحان، کنگر، نیتل، شهرک صنعتی کجور و واشکن. دین اکثریت این منطقه اسلام و مذهب شیعه می باشد. سکنه منطقه را نيز بومی ها و خواجه وندها تشکیل می دهند که خواجوند ها اصالت کرد می باشند. خانه های سنتی کجور به نام لت به سر خنه و کَلچو خنه معروف می باشند که دیواره ی آن کاهگل و چوبی و سقف آن نیز از تکه چوب هایی به نام لَت پوشانده می شود.
کندلوس، روستایی است از توابع بخش کجور شهرستان نوشهر. روستای کندلوس، با چهارهزار سال تاریخ، در دل کوهستان های البرز، چشم به راه همدمی است تا سفره دل باز کند و از زنان و مردانی پاک سرشت و سخت کوش سخن گوید . خانه های قدیمی با نمایی از چوب، سقف های چوبی، پنجره های کوچک زیبا، دیوارهای کاه گلی و کوچه های سنگ فرش شده، چشمه های آب معدنی و نهرهای جاری نمای روستای کندلوس را می سازند. این روستا در امتداد دره زانوس، و منطقه سرسبز و زیبای کجور، یکی از اولین و کهن ترین سکونت گاه‌های انسان در استان مازندران قرار دارد. برای رفتن به روستای کندلوس باید در جاده چالوس، بعد از گذشتن از شهر مرزن آباد، ۶ شش کیلومتر رانندگی کنید تا به جاده‌ای فرعی و آسفالت در سمت راست، به نام دوآب کجور، برسید. بعد از پیمودن ۴۲ کیلومتر در جاده‌ای پر پیچ و خم و بسیار زیبا، و با توجه به تابلوهای مسیر وارد کندلوس می‌شوید. اگر به روستاهای مختلف ایران رفته باشید و آنها را با کندلوس مقایسه کنید، اولین خصوصیتی که متوجه آن می‌شوید، پاکیزگی و رعایت اصول بهداشتی دراین روستاست. درهمه جای روستا سطل‌های زباله وجود دارند و همه اهالی در حفظ زیبایی و پاکیزگی دهکده تلاش می‌کنند.
موزه مردم شناسی کندلوس اطلاعات بسیار جالب و مفیدی درباره تاریخ کهن و تمدن پر رمز و راز این دیار، در اختیار شما قرار می دهد. این موزه حاصل تلاش کم نظیرآقای دکتر علی اصغر جهانگیری یکی از اهالی همین روستاست که دوران کودکی خود را در کندلوس که زمانی جزء منطق محروم مازندران بشمار می‌رفت، سپری کرده و با پشت سر گذاشتن سختی ها و اتمام تحصیلات مقطع دکترا در آمریکا به روستای کودکی خود بازگشت و برای آبادانی آن تلاش کرد.
موزه گیاهان دارویی مجتمع کشاورزی کندلوس در سال ۱۳۶۵ با هدف کشت، پرورش، تولید و بسته بندی گیاهان اصلی دارویی و معطر و همچنین تولید اسانس ها و روغن های گیاهی تأسیس شد و برای نخستین بار در ایران مبادرت به برپایی باغ بوتانیک (موزه گیاهان دارویی) در زمینی به مساحت ۱۰ هکتار کرد که با کاشت بالغ بر ۲۵۰ گونه گیاه ژنتیک ارزشمند در ایران به تولید و عرضه محصولات گوناگون در زمینه های مختلف اقدام کرده و محصولات خود را به اکثر کشورهای جهان صادر می کند. بافت تاریخی و ارزشمند این روستا موجب شده تا گردشگران زیادی به این روستا سفر کنند
کوشکسرا، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان نوشهر که از شمال به کمربندی نوشهر و چالوس، از جنوب به جنگل های سر سبز منطقه، از شرق به روستاهای نیرنگ و تازآباد و از غرب به شهرستان چالوس وصل شده است. این روستا بزرگترین روستای غرب مازندران می باشد و یکی از روستاهای بسیار زیبای نوشهر است و دارای سابقه بیش از 500 سال (به دلیل وجود امام زادگان گمان بر این است که این روستا بالای 1000 سال سابقه سکونت داشته باشد) است . اراضی جنگلی و مرتع غالب کاربری اطراف روستا را شکل می دهد. شغل اصلی مردم کشاورزی ، دامداری ، مشاغل صنعتی و اداری می باشد . جنگل زیبای خانیکان در این روستا قرار دارد و همچنین این روستا دارای دو امامزاده به نام های حمزه رضا و خاتون رضا می باشد که دارای معماری قدیمی و بسیار زیبا می باشند. یکی از دیدنی های کوشکسرا موزه مردم شناسی آن است که در ان مجموعه بی نظیری از آثار و اشیاء مازندران و دیگر اقوام ایران گردآوری شده است .
پارک جنگلی فین یا پارک جنگلی چالوس در قسمت جنوب شهر چالوس و در 6 کیلومتری محور اصلی جاده چالوس ـ کرج بعد از پلیس راه چالوس واقع شده است که بیش از سه دهه مورد استفاده گردشگران شمالی و یا گردشگرانی که از این محور قصد عزیمت به استان های شمال غربی و شمال شرقی (مشهد) دارند، می باشد. این پارک از نظر فیزیوگرافی و توپوگرافی جزئی از آبخیز رودخانه چالوس و یک عرصه جنگلی در حاشیه رودخانه چالوس می باشد. رودخانه چالوس که از کنار آن می گذرد ویژگی خاص و جالبی به آن می بخشد. پارک جنگلی چالوس را به این دلیل پارک جنگلی فین می نامند که در حوزه قدیمی جنگل فین قرار دارد که دهکده کوچکی در سال های پیش در جوار آن قرار داشت پل طلاجو در همین نقطه بر روی رودخانه چالوس قرار داشت این پل سنگی تا سال 1320 نیز باقی بود و یکی از مکان های تفریحی به شمار می رفت.
آب پری یا آب پری رویان منطقه‌ای گردشگر پذیر و خوش آب و هوا است که در استان مازندران و در فاصله 17 کیلومتری شهر رويان، نزدیکی شهر نور واقع شده‌است. در این منطقه درخت‌ها از هم فاصله‌ی کمی دارند و بیشتر مناطق جنگل بکر و دست نخورده مانده است. آبشار آب‌پری در ارتفاعات جنگل قرار دارد، این آبشار زیبا و توریستی در انتهای حوضه ی استحفاظی نوشهر و در منطقه ی رویان می باشد . آبشاری زیبا در دل جنگل و منطقه ی کوهستانی با زیبایی خیره کننده و خاص یکی از جاذبه های گردشگری و توریستی منطقه نوشهر وسیسنگان می باشد . اختلاف درجه حرارت این منطقه با هوای شهر رویان تقریبا ۱۰ درجه سانتیگراد است. پوشش گیاهی نیز در این منطقه جالب توجه است، درختان جنگلی در مناطق کم ارتفاع تر و درختان کاج در نقاط مرتفع، نمایش متفاوتی را از چهره جاده به نمایش می گذارند.
تالاب فراخین در ارتفاع ۲۲۰۰ متری در حد فاصل جنگل های کجور تا نوشهر قرار گرفته و توسط جنگل های پهن برگ هیرکانی احاطه شده است. دریاچه فراخین یکی از دریاچه‌های کمتر شناخته شده در نزدیکی روستای کندلوس است. این دریاچه آنقدرها بزرگ نیست و بیشتر شباهت به تالاب دارد. اما واقع شدن در میان جنگل انبوه و تمیزی آن باعث شده است یکی از جاذبه‌های اصلی در نزدیکی روستای کندلوس و جاده چالوس باشد و در عین آن که گستردگی چندانی ندارد ولی همین گستردگی اندک، بسیار بسیار زیبا و چشم نواز است. نام دیگر این تالاب زیبا ، تالاب ارواح است ؛ چرا که در میانه ی پوشش جنگلی، قرار گرفته و سنگ ها و درختان خزه بسته و آب سبز رنگ، جلوه و نمای زیبا و در عین حال ترسناکی به آن داده اند. آبگیری تالاب از چشمه فراخین در بالادست تالاب و نزولات جوی تامین میشود. در نزدیکی این تالاب غار آبی دانیال نیز از دیگر جذابیت های گردشگری منطقه است. برای دسترسی از جاده چالوس حرکت کنید. بعد از گذشتن از مرزن آباد در سمت راست، جاده کمربندی چالوس به نوشهر جاده ای فرعی است. مسیر را ادامه دهید تا به روستای دلسم و بعد از آن روستای ویسر برسید. این جاده را ادامه داده تا به یک جاده خاکی معدنی برسید. پس از عبور از رودخانه های کم عمق جاده ای خاکی که حدود ۴۰ کیلومتر است شما را به دریاچه فراخین می رساند .
این دریاچه زیبا با چشم اندارهای طبیعی منحصربفرد در جنوب روستای "نیمور" کجور و در ارتفاع حدود 2000 متری از دریای خزر در شمال شهرستان نوشهر و در میان جنگل قرار گرفته است. وسعت آن کمتر از نیم هکتار، عمق آن حدود 5 متر و آب آن شیرین است. این دریاچه با نام هایی چون "خضر نبی، خضر رود کنار و خزررود" معروف بوده و از روزگاران گذشته تا به امروز در بین اهالی دارای تقدس مذهبی نیز می باشد؛ چرا که برخی از روستاییان و ریش‌سفیدان منطقه بر این باورند که روزی این دریاچه محل عبور حضرت "خضر پیامبر" بوده از این رو آن را، دریاچه خضر نبی نام نهاده‌اند. این دریاچه از نوع روان بوده و آب آن پس از ورود به رودخانه "ویسر" از طریق رود "خیرود" پس از عبور از کنار نوشهر به دریای خزر می‌ریزد. در اطراف این دریاچه بی نظیر و زیبا که در منطقه حفاظت شده البرز مرکزی واقع شده، انواع وحوش و پرندگان نظیر گوزن، شوکا، مرال، خرس و پلنگ نیز دیده می‌شوند. برخی از منابع به دلیل وجود چشم اندازهای طبیعی و جاذبه‌های گردشگری از این دریاچه به عنوان "بهشت گمشده" یاد کرده‌اند. از آنجا كه این دریاچه دور از استقرار عوامل انسانی و در محدوده حفاظت شده البرز مركزی قرار دارد مامن پرندگان و حیات وحش است. به لحاظ ویژگی فوق و فضای باشكوه طبیعی دارای چشم اندازهای زیبا و فرحبخش است.
دریاچه ولشت دریاچه‌ای است در جنوب غرب شهر چالوس و در شمال شرق کلاردشت، این دریاچه کوهستانی در ۲۵ کیلومتری جاده چالوس در نزدیکی شهر مرزن آباد واقع گردیده است. در قسمت جنوب غرب این ناحیه علم‌کوه قرار دارد. دریاچه ولشت ۷۱ امین اثر طبیعی ملی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۱۵ مهر ۱۳۸۸ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت. این دریاچه یکی از 10 دریاچه آب شیرین کشور محسوب می شود که محیط زیست مناسبی را برای پرندگان و آبزیان فراهم نموده است. مجموعه ویژگی های طبیعی کلاردشت شرایطی را فراهم نموده که از دیرباز این منطقه مورد توجه انسان و سکونت وی قرار گرفته است. امروزه شواهد فراوان برجای مانده در زمینه های باستان شناسی، مردم شناسی، صنایع دستی و هنرهای سنتی حکایت از غنای فرهنگی این منطقه دارد. دریاچه كوهستانی ولشت در جنوب غربی شهر چالوس و در شمال شرقی كلاردشت و در ارتفاع یك هزار متری از سطح دریاچه خزر قرار دارد.
مرداب كندوچال یکی از مکان های دیدنی و البته ناشناخته استان مازندران و شهرستان چالوس است که در میان جنگل انبوه “فی ین ” قرار گرفته است. این تالاب یک هکتار وسعت و حدود 4 تا 5 متر عمق دارد. آب مرداب كندوچال از چشمه های اطراف تامین می شود و شیرین است. غیر از درختان جنگلی که دور تا دور آن را فرا گرفته اند پیرامون و سطح مرداب كندوچال نیز پر از نی و گیاهان مردابی است. این تالاب در ارتفاع 730 متری دریا قرار گرفته است و مأمن پرندگان و آبشخور وحوش است .
کاخ اجابیت (اُجابت) در روستای اجابیت و در دامنه ارتفاعات جنوب مشرف بر شهر کلاردشت و در دو کیلومتری شهر کلاردشت قرار دارد. این بنا در اوایل دوره پهلوی در سال 1318 خورشیدی ساخته شده و دارای تزئینات گچ بری، سنگ و نقوش بسیار زیباست. این قصر، بنایی است دو طبقه در محوطه‌ای بزرگ و محصور و بام آن بصورت شیروانی است. معماری آن برگرفته از معماری اروپایی بوده و داخل آن نیز دارای اشیا و لوسترهای زیبا و نفیس می‌باشد و حیاط زیبای آن پوشیده از درختان نراد است. این بنا در گذشته به عنوان موزه مورد بهره‌برداری قرار می‌گرفته ولی هم‌اکنون در اختیار نهاد ریاست جمهوری است .
در فاصله حدودا ۳۰ کیلومتری شرق شهر نوشهر و در ضلع شرقی پارک جنگلی سیسنگان واقع گردیده است. دارای دریاچه ای طبیعی و وسیع است و داشتن جزیره ای کوچک در وسط این دریاچه و درختان جنگلی وسیع و زیبا در گرداگرد این مجموعه زیبایی خاصی به این سد خاکی طبیعی بخشیده و به دلیل همین موقعیت جغرافیایی به مکانی بسیار زیبا و دیدنی بدل شده است و از مکان های گردشگری نوشهر به شمار می آید. این سد و دریاچه پشت آن در فاصله ای دور از دریا و در دل کوهستان قرار دارد که این امر سبب کاهش رطوبت هوا در این منطقه شده است. در قسمتی از دریاچه جزیره کوچکی ایجاد شده است که نشان می دهد قبل از این که سد خاکی احداث شود، تپه ای در این قسمت قرار داشته است. دریاچه پشت سد مکان مناسبی برای رشد و نمو موجودات آبزی است و برخی از گونه‌های ماهی و قورباغه در این دریاچه وجود دارد. گونه‌های گیاهی این منطقه همانند سایر گونه‌های گیاهی موجود در جنگل های مناطق شمالی ایران است. مناظر طبیعی اطراف جاده تا سد آویدر اگر چه شبیه بسیاری از جاده های جنگلی شمال است اما زیبا و بکر است. منظره کوه های پوشیده از درختان سرسبز در انتهای مسیر خستگی قسمت خاکی جاده را از تن به در می کند. امکانات تفریحی داخل مجموعه : •ماهیگیری •اسب سواری •دوچرخه سواری •قایق سواری از نوع پدالی •قایق سواری از نوع موتوری (تندرو) •سوپر مارکت دریاچه مسیر دسترسی : اگر از چالوس به سمت نوشهر حرکت کنیم ، بعد از نوشهر، در حالی که حدود 10 کیلومتر از پارک جنگلی سی سنگان گذشته اید، در سمت راست و نرسیده به روستایی بنام صلاح الدین کلا تابلویی را خواهید دید که رویش نوشته «سد خاکی»؛ همانجا مسیرتان را تغییر دهید و به سمت جنوب برانید. طول این جاده تا سد آویدر حدود 55 کیلومتر می باشد که بیشتر آن آسفالت است و بایستی از کنار روستاهای صلاح الدین کلای سفلا ، اولیا و همینطور ملاکلا بگذرید.
دریاچه سد دریوک در حدود یک هکتار وسعت دارد، روبروی دره ولی آباد هزارچم و در دامنه کوه دال کمر قرار گرفته است. عمق آن حدود ۵ متر است و آبی شیرین دارد و اطراف آن را مراتع و مرغزار احاطه کرده است، به همین جهت این دریاچه مامن و زیست گاه پرندگان بومی و وحشی است. درماه های زمستان نیز پرندگان مهاجری مانند غاز و مرغابی در اطراف آن مشاهده می شود. اقلیم مناسب و فضای طبیعی و دلنشین آن با چشم اندازهای بدیع، جلوه تفرجگاهی جذابی را به این دریاچه بخشیده است. از آن جایی که این مجموعه دریاچه‌ها دارای راه‌های دسترسی، محوطه های اتراق، چشم اندازه های طبیعی، مرغزارهای وسیع، پرندگان گوناگون و همچنین استفاده های طبی می باشند، قابلیت‌های فوق‌العاده مناسبی برای جذب گردشگر دارند.
منطقه حفاظت شده البرز مرکزی با مساحت ۳۹۸,۸۲۶ هکتار مابین استان های تهران، البرز و مازندران قرار گرفته و طی مصوبه شماره ۴ شورای عالی محیط زیست مورخ ۱۳/۷/۱346 به عنوان منطقه حفاظت شده به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است. منطقه حفاظت شده البرز مرکزی در قسمت جنوبی بیشتر بصورت کوهستانی با کوه های سر به فلک کشیده و دره های فراوان و سرسبز و چشم اندازهای زیبا، همچنین رودخانه خروشان و زیبای کرج و آبشارها و چشمه های متعدد، سنگ ها و صخره هایی با اشکال هندسی زیبا می باشد و یکی از ذخیره گاه های ژنتیکی ایران بشمار می رود. این منطقه بدلیل وضعیت طبیعی خود و نزدیکی به مراکز حکومتی مورد توجه حاکمان وقت بوده و بنا شدن قصرها، تفرجگاه ها و شکارگاه های غنی در این ناحیه از ویژگی های آن است. کوهستان های این منطقه دارای منابع عظیمی از آب هستند. رودهای بزرگی از این کوه ها سرچشمه گرفته و بعد از تغذیه بسیاری از شاخه های فرعی به دشتها و دره ها سرازیر می شوند و چشم اندازها و مناظر زیبای اکولوژیکی را خلق نموده اند و از دیر باز مورد توجه گردشگران و علاقه مندان بوده و مشتاقان زیادی را چه درفصل بهار و تابستان و چه در فصل پاییز و زمستان به سوی خود جلب می نماید.
Designed by ArvinErtebat All Rights Reserved.
